هشدار امیرعبداللهیان نسبت به احتمال هرگونه تحرک منفی علیه ایران در شورای حکام
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۲۷۰۱۵
به گزارش خبرآنلاین، حسین امیرعبداللهیان در بخش عالیرتبه کنفرانس سالانه خلع سلاح در ژنو تاکید کرد: ایران به عنوان قربانی سلاحهای کشتار جمعی به همراه ملل صلحطلب قویا بر این باور است که تنها تضمین قطعی در برابر استفاده یا تهدید به استفاده از سلاحهای هستهای نابودی کامل و برگشت ناپذیر آنهاست و تا تحقق آن هدف کشورهای غیرهسته ای حق دارند تا در برابر استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای، تضمین های امنیتی دریافت کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متن سخنرانی وزیر خارجه کشورمان در این نشست بدین شرح است:
خانم رئیس؛
در ابتدا ریاست شما بر کنفرانس خلع سلاح را تبریک می گویم و مفتخرم که به نمایندگی از طرف جمهوری اسلامی ایران در بخش عالیرتبه این کنفرانس سخنرانی می کنم.
خانم رئیس؛
امروز اتخاذ اقداماتی برای خلع سلاح جهانی، ضرورتی اساسی به شمار می رود. بدون اتخاذ اقدمات مشخص در جهت حذف سلاح های کشتار جمعی، بویژه سلاح های هسته ای، تقویت صلح و امنیت جهانی و منطقه ای واقع بینانه نخواهد بود.
هشت دهه پس از به کارگیری سلاحهای هستهای علیرغم تمامی تلاشهای بین المللی، هدف خلع سلاح هستهای کامل کماکان دست نیافتنی است.
بر این اساس، جای تاسف است که درخواست جامعه جهانی برای خلع سلاح هسته ای و پایبندی کشورهای هستهای به تعهدات خلع سلاحی شان هنوز محقق نشده است. کشورهای هسته ای علیرغم تعهد صریح حقوقی خود، در عمل به گسترش سلاحهای هستهای خویش ادامه دادهاند. متاسفانه کشورهای هسته ای به جای پایبندی به تعهدات خلع سلاحی خود و کاهش و حذف سلاح های هسته ای، با اتخاذ سیاستهای تسلیحاتی در چارچوب دکترینها و مفاهیم امنیتی و نظامی، به ساخت و تولید نسلهای جدیدی از سلاح هایهسته ای و مدرنیزه کردن زرادخانه هسته ای خود اقدام می کنند که موجب تضعیف انپیتی و تهدید صلح و امنیت بین المللی شدهاند.
خانم رئیس؛
مساله این است که برخی کشورهای هستهای NPT را تنها برای کشورهای غیرهستهای الزامآور میدانند و خود را مصون از اجرای آن می بینند. با این حال شدت خطرات و تهدیدات ناشی از سلاح های هسته ای ایجاب می کند که خلع سلاح هستهای به عنوان یکی از ستونهای اصلی ان پی تی، بایستی اولویت اصلی جامعه بینالمللی و فوریترین کار پیش روی کنفرانس خلع سلاح باشد.
خانم رئیس،
ایران به عنوان قربانی سلاحهای کشتار جمعی به همراه ملل صلح طلب قویا بر این باور است که تنها تضمین قطعی در برابر استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای نابودی کامل و برگشت ناپذیر آنهاست و تا تحقق آن هدف کشورهای غیرهسته ای حق دارند تا در برابر استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای، تضمین های امنیتی دریافت کنند.
خانم رئیس؛
در همین راستا، به منظور نیل به جهان عاری از سلاحهای هستهای، همچنین یک معاهده منع مواد شکافپذیر قابل کاربرد در سلاح های هسته ای و دیگر ادوات انفجاری هسته ای میتواند مفید و ارزشمند باشد، در صورتیکه این معاهده: ذخایر تولید شده قبلی از پوشش دهد، بدون تبعیض درباره کشورهای هسته ای با سازوکار راستی آزمایی اعمال گردد و مانع از فعالیتهای صلحآمیز کشورهای غیرهسته ای نشود.
خانم رئیس؛
ایجاد منطقه عاری از سلاحهای هستهای، یک قدم اساسی برای خلع سلاح هسته ای و حفظ صلح و امنیت است. ابتکار خاورمیانه عاری از سلاح هستهای که برای اولین بار از سوی ایران پیشنهاد گردید، سال هاست که رژیم صهیونیستی مانع از تحقق آن شده است. رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا به انباشت کردن انواع سلاح های کشتار جمعی ادامه می دهد بدون آنکه عضو هیچ سند بین المللی حقوقی الزام آور خلع سلاحی باشد و بدون اینکه مشمول هیچ سازوکار پاسخگویی، راستی آزمایی و پادمانی باشد.
این رژیم قانون گریز، از زمان تاسیس، تمامی جنایات اصلی بین المللی از جمله تجاوز علیه کلیه همسایگان اش، جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و اشغال سرزمین چندین کشور همسایه را مرتکب شده است. این رژیم تروریستی چندین دانشمند هسته ای بی گناه را ترور کرده و گاه و بی گاه تهدید می کند تا به تاسیسات هسته ای صلح آمیز کشورم که ذیل نظارت پادمانی آژانس است، حمله کند. چنانچه این رژیم مرتکب چنین تجاوز احمقانه ای گردد، بهای سنگین و غیرقابل تحملی را خواهد پرداخت.
خانم رئیس،
جمهوری اسلامی ایران خواستار آغاز مذاکرات در کنفرانس خلع سلاح پیرامون معاهدهای الزام آور برای جلوگیری از مسابقه تسلیحاتی در فضای ماوراء جو است. فضای ماوراء جو بایستی قلمرو صلح و همکاری برای توسعه و رفاه بشریت باشد.
استارلینک با کمک دولت آمریکا فعالیت های غیرقانونی خود را در قلمرو جمهوری اسلامی ایران شروع کرده است. ایران این حق را برای خود محفوظ می دارد تا نسبت به هرگونه تهدیدی که در خصوص حاکمیت و تمامیت ارضی خود احساس نماید، اقدام کند.
خانم رئیس؛
برنامه هستهای جمهوری اسلامی ایران کاملا صلحآمیز است و صلح آمیز باقی خواهد ماند. جمهوری اسلامی ایران مصمم است، همانطور که تاکنون نیز نشان داده است، به طور کامل به تعهدات خود تحت موافقتنامه پادمان جامع خود پایبند باشد. ایران نسبت به احتمال هرگونه تحرک منفی در چارچوب نشست ماه مارس شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی هشدار میدهد و این حق را برای خود محفوظ میداند تا پاسخ متقابل نسبت به آن انجام دهد. ما در روزهای اخیر شاهد دو مرحله سفر هیات فنی آژانس به ایران بوده ایم و از مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز برای سفر در روزهای آینده دعوت کرده ایم. چنانچه آژانس رویکرد سیاسی خود را کنار بگذارد، به راه حل فنی بسیار نزدیک هستیم.
وضعیت فعلی برجام نتیجه سوء محاسبه و اشتباه سیاست آمریکاست. تجارب گذشته به ما آموخت که دور جدید مذاکرات را با دقت و حساسیت بیشتری پیش بریم. مسائل محدود باقی مانده را می توان به آسانی مورد بررسی قرار داد. با اراده و حسن نیت طرفها، بدون هر گونه پیش شرط و در چهارچوب گفتگوهایی که انجام شده است، قابل حل بوده و گام نهایی از سوی اعضاء میتواند برداشته شود. آمریکا باید اراده و قدرت تصمیم گیری برای جمع بندی مذاکرات طولانی انجام شده داشته باشد. ما برای تداوم کار تا رسیدن به جمع بندی توافق آماده هستیم.
خانم رئیس؛
مایلم از این فرصت برای تاکید مجدد بر مواضع خود درباره بحران اوکراین استفاده کنم. بعنوان قربانی جنگ، تهدید و تحریم های یکجانبه، موضع اصولی ما احترام به منشور ملل متحد، حقوق بین الملل، از جمله عدم استفاده از زور یا تهدید به استفاده از زور، تمامیت ارضی و برابری حاکمیت هاست. ایران جنگ و تحریم های یکجانبه را محکوم می کند و ترجیح قطعی ما گفتگو و دیپلماسی برای حل و فصل اختلافات میان دولت هاست. ایران بویژه ذهنیت سیطره طلبانه جنگ سرد و یکجانبه گرایی را محکوم می کند.
ایران تاسف عمیق خود از تداوم جنگ ابراز می دارد و بر موضع بی طرفی خود تاکید می کند. اکنون زمان دیپلماسی واقعی برای پایان دادن به درگیری و تمامی اقدامات یکجانبه بجای جنگ طلبی و بر آتش جنگ دمیدن و متهم کردن دیگران به دلایل واهی است.
نمایندگان محترم،
در پایان مایلم تاکید کنم سازمان ملل، سازوکارهای خلع سلاحی، چندجانبه گرایی و دیپلماسی باید در هسته اصلی تلاش های مشترک مان باشند.
به منظور جلوگیری از وخامت بیشتر وضعیت حاکم بر ساختار خلع سلاحی بین المللی، جامعه بین المللی شدیدا نیازمند یک گفتگوی سازنده است. کنفرانس خلع سلاح، به دلیل ماهیت منحصر به فرد خود به عنوان تنها نهاد مذاکراتی خلع سلاحی چندجانبه، می تواند بطور موثر به صلح و امنیت بین المللی، کمک کند.
خانم رئیس متشکرم.
311311
کد خبر 1737237منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: حسین امیرعبداللهیان جمهوری اسلامی ایران سلاح های کشتار جمعی کشورهای غیرهسته ای کنفرانس خلع سلاح خلع سلاح هسته ای کشورهای هسته ای صلح و امنیت بین المللی خلع سلاحی خانم رئیس هسته ای صلح آمیز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۲۷۰۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پولیتیکو : مرد شماره دو روسیه از ولادیمیر پوتین هم ترسناک تر است/ نیکلای پاتروشف استفاده از سلاح هسته ای را تبلیغ می کند
به گزارش جماران، «هنگامی که ابر آتشفشان یلوستون فوران می کند، تمام زندگی در قاره آمریکای شمالی را از بین می برد. سیبری به یکی از امن ترین مکان های روی زمین تبدیل خواهد شد - که دلیل دیگری است که "نخبگان آنگلوساکسون" می خواهند این منطقه را از روسیه بگیرند.»
این جملات را نیکلای پاتروشف، دومین مرد قدرتمند مسکو بر زبان رانده است. پاتروشف که در حال حاضر رئیس شورای امنیت روسیه است، از زمان خدمت این دو نفر در KGB در لنینگراد در دهه 1970، همکار ولادیمیر پوتین بوده و اکنون مشاور ارشد و معتمد رئیس جمهور است.
پاتروشف به عنوان یک ژنرال ارتش و مدیر سابق FSB - آژانس جانشین KGB اتحاد جماهیر شوروی - فرمانروای دیگر سرویسهای مخفی این کشور نیز محسوب می شود . در میان اعضای کرملین، به نظر می رسد که او به تنهایی دارای مجوز برای صحبت به جای پوتین در مورد موضوعات استراتژیک، از جمله سلاح های هسته ای، جنگ در اوکراین، دیدگاه روسیه نسبت به ایالات متحده، اروپا و ناتو است.
به دنبال رهبری پوتین، بسیاری از بوروکراتهای ارشد روسی در تولید تئوریهای توطئه هیولایی با یکدیگر رقابت میکنند. با این حال، حتی در این جمعیت متلاشی شده، پاتروشف به دلیل هولناکی و شدت خصومت ضد غرب - و به ویژه ضد ایالات متحده – از دیگران در رتبه بالاتری قرار دارد.
هذیان گویی های او باعث یادآوری این حقیقت می شود که اگر پوتین فردا قدرت را از دست بدهد، جانشینان بالقوه او می توانند جنگ طلب تر و توسعه طلب تر باشند، نه کمتر. آمریکاییها باید نگران این باشند که چقدر دیدگاه پاتروشف تقویت کننده دیدگاه رئیس او است که در راس قدرت در کرملین نشسته است. نکته دیگری که ایالات متحده باید نگران آن باشد این است که چگونه خشم آمیخته به توهم او رویکردهای جنگ جویانه او که در مصاحبههای طولانی با روزنامههای پرتیراژ روسیه به خط حزب تبدیل میشود، در ذهن میلیون ها روس جا خوش می کند.
به نظر رئیس شورای امنیت، محاصره روسیه توسط غرب در قرن بیستم هیچ ارتباطی با کمونیسم و جنگ سرد نداشت. در واقع، سقوط اتحاد جماهیر شوروی قدرتمند، این کشور را به هدف نرمتری برای توطئهگران غربی تبدیل کرد و ایالات متحده تلاش کرد تا با استفاده از این فرصت، روسیه را وادار به کنار گذاشتن «حاکمیت، آگاهی ملی، فرهنگ و یک سیاست داخلی و خارجی مستقل کند». اهداف نهایی این توطئه، تجزیه روسیه، حذف زبان روسی، حذف این کشور از نقشه ژئوپلیتیکی، و محدود کردن آن به مرزهای دوک نشین مسکووی، قلمرو کوچک قرون وسطایی است.
در دنیای پاتروشف، ایالات متحده ویروسهای جدیدی را در آزمایشگاههای تسلیحات بیولوژیکی اختراع میکند تا مردم «ایالتهای قابل اعتراض» را نابود کند، و ویروس کووید-19 می تواند توسط پنتاگون با کمک چندین شرکت دارویی فراملیتی ایجاد شده باشد.
بزرگترین داستان فعلی او ماجرای اوکراین است، تقابلی که ظاهراً «در واشنگتن مهندسی شده است».
براساس ایده او، در سال 2014، ایالات متحده انقلاب میدان را در کی یف طراحی کرد که در حقیقت یک کودتا بود تا رئیس جمهور طرفدار مسکو را بیرون رانده و سعی کند اوکراینی ها را با تنفر از هرچیزی که مربوط به روسیه است همدم کند. به گفته او امروز، اوکراین چیزی بیش از یک میدان آزمایش برای تسلیحات قدیمی ایالات متحده و همچنین مکانی نیست که غرب ترجیح می دهد از منابع طبیعی آن بی رحمانه بهره برداری کند در حالی که خبری از جمعیت بومی در آن نیست. پاتروشف ادعا می کند که حفظ اوکراین به عنوان یک کشور مستقل در برنامه های آمریکا نیست.
این تصویری از جهان است که پاتروشف به پوتین ارائه می کند. نیکلای پتروف، جامعه شناس سیاسی برجسته روسی، استدلال می کند که این مشاور "چارچوبی" برای دیدگاه رئیس جمهور روسیه فراهم می کند.
پاتروشف در ماه مه گذشته گفت که سرویس های ویژه غربی تروریست ها و خرابکاران را برای "ارتکاب جنایت در خاک کشورمان" آموزش می دهند. غیرنظامیان روسیه به دلیل این دیدگاه آسیب دیده اند. هفتهها قبل از حمله تروریستهای داعش به یک سالن موسیقی در حومه مسکو در اواخر ماه گذشته، مقامات اطلاعاتی ایالات متحده به دولت روسیه در مورد تهدیدی برای محل برگزاری مراسم اطلاع رسانی کردند. پوتین هشدار ایالات متحده را رد کرد و آن را "باجخواهی آشکار" و "توطئه ای برای ترساندن و بی ثبات کردن جامعه ما" خواند.
در عرصه سیاست خارجی هم کار اصلی در سیاست گذاری را پاتروشف انجام می دهد و جایگاه سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه را به وظایف تشریفاتی و امضای معاهدات بی معنی تقلیل می دهد. همانطور که ماکسیم گلیکین، روزنامهنگار تبعیدی روسی اشاره کرده است، پاتروشف همان نقطه ای است که میدان و دیپلماسی به هم می رسند و این پیوند به طور اجتناب ناپذیری گسترش می یابد.
او برای دیدار با نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا و دانیل اورتگا، رئیس جمهور نیکاراگوئه، به آمریکای لاتین سفر کرده است. پاتروشف با رئیس جمهور کوبا، درباره «انقلاب های رنگی سازماندهی شده توسط آمریکا»، «فعالیت های مخرب» سازمان های غیردولتی، و اعزام نیروهای کوبایی به بلاروس «برای آموزش» بحث کرد.
پاتروشف بر روی سیاستهای تاریک تر پوتین نیز کار میکند. او احتمالاً در سال 2006 در مسمومیت الکساندر لیتویننکو، جدا شده از FSB در لندن دست داشت. پاتروشف همچنین مظنون به دخالت مستقیم در قتل یوگنی پریگوژین، فرمانده شورشی گروه مزدور واگنر در آگوست گذشته است. قتل قضایی مخالف برجسته رژیم، الکسی ناوالنی نیز بدون تأیید پاتروشف ممکن نبود. در واقع، همان طور که الکساندر رایکلین مقاله نویس روسی اپوزیسیون اشاره کرده است، تنها مقاماتی که می توانستند اجازه اعدام آهسته ناوالنی را صادر کنند، پوتین و پاتروشف بودند.
شاید جالبتر از همه، پاتروشف بر استراتژی هستهای روسیه تأثیر داشته باشد. در اکتبر 2009، او در مصاحبه ای با روزنامه ملی ایزوستیا اعلام کرد که سلاح های هسته ای روسیه فقط برای استفاده در یک جنگ "در مقیاس بزرگ" نیست. برخلاف محدودیتی که در نسخه 2000 دکترین نظامی روسیه بیان شد، پاتروشف پیشنهاد کرد که تسلیحات هستهای روسیه میتواند در یک درگیری منطقهای متعارف یا حتی محلی هم در آستانه استفاده شدن قرار بگیرد. او همچنین فکر میکرد که در یک «وضعیت بحرانی»، حمله پیشگیرانه علیه یک متجاوز «ممکن است منتفی نباشد». چهار ماه بعد، پوتین بازنگری در این دکترین را امضا کرد. همانطور که پاتروشف پیشنهاد کرده بود، برای روسیه برای دستیابی به بمبهای اتمی و موشکهای خود، دیگر لازم نیست درگیری «در مقیاس بزرگ» باشد. (تحریک پاتروشف برای حملات پیشگیرانه اتمی هنوز به متن دکترین تبدیل نشده است، اما باج گیری هسته ای صریح پوتین در دو سال گذشته نشان می دهد که پاتروشف ممکن است در نهایت به خواسته خود برسد.)
ایالات متحده در تلاش برای درک مقاصد روسیه، سعی کرده است پاتروشف را بهتر بشناسد. اولین تماس جیک سالیوان مشاور امنیت ملی با پاتروشف در 25 ژانویه 2021، پنج روز پس از تحلیف جو بایدن بود. سالیوان و پاتروشف علاوه بر ملاقات در ماه می همان سال، پنج بار دیگر تلفنی صحبت کردند. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، پاتروشف پس از گفتگوی آنها در ماه نوامبر، در مورد راههای "بهبود فضای روابط روسیه و آمریکا" بحث کرده است. یک بیانیه مشترک نشان داد که سالیوان و پاتروشف درباره "افزایش اعتماد بین دو کشور" گفتگو کرده اند.
سیزده هفته بعد روسیه به اوکراین حمله کرد. پاتروشف یکی از تعداد انگشت شماری از مقاماتی که از طرح پوتین اطلاع داشتند و بنا بر گزارش ها نیروی محرکه آن هم بود.
از نظر پاتروشف، غرب کم کم در حال منقضی شدن است. او گفته است که تمدن اروپایی آینده ای ندارد. سیاست آن در "عمیق ترین انحطاط اخلاقی و فکری" است و به سمت "عمیق ترین بحران اقتصادی و سیاسی" پیش می رود. سقوط آمریکا نیز نزدیک است و براساس ایده پاتروشف آمریکا مانند لحاف چهل تکه ای است که دوخت های آن به راحتی قابل باز شدن هستند.
از این جهت و بسیاری دیگر، جهان بینی پاتروشف برای اکثر آمریکایی ها کاملاً بیگانه به نظر می رسد. آونگ تاریخ روسیه عموماً بین رژیمهای وحشیانه و جنگ طلب و حکومتهای خودکامه نرمتر و کمتر سرکوبگر که از رویارویی با غرب عقبنشینی میکنند، در نوسان بوده است. اما این الگو ممکن است برای آینده پس از پوتین صادق نباشد. پس از ربع قرن تحت حکومت پوتین، سرویسهای مخفی روسیه، که پایه و اساس رژیم او بود، تمام نهادهای دیگر را تنزل داده و قدرت را در انحصار خود درآوردهاند. پاتروشف که در ماه جولای 73 ساله می شود، یک سال از رئیس جمهور بزرگتر است. با این حال، اگر پاتروشف از برنامه های پوتین جان سالم به در ببرد، مطمئناً ارتش مخفی خود را برای کمک انتقال قدرت در روز موعود در اختیار دارد.